Bugün dünya yaşlılar günü.....
Zaten elde avuçta kalmış çok fazla yaşlımız kalmamışken hiç değilse olanlarına biraz saygı göstersek ne olur diye düşünüyorum.
Artık yaşlanacak bir gençliğimizin olamayacağını düşünmek bile beni tedirgin etmeye yetiyor.İyimser düşünmeye çalışıyorum belki yaşlanabilirim diye...
Her zaman olduğu gibi yine yılda bir kez haberciler,huzurevlerinin kapısını çalar ve onlara bakmayan evlatları lanetle anarlar...
Bu programların rutin gidişatıdır.Anneler babalar yine de laf söyletmezler çocuklarına gözlerinden birkaç damla yaş süzülürken....
Ne emekle büyütmüş ne hayaller kurmuşlardır kendilerince...
Kimbilir nelerden vazgeçmişlerdir evlatları için....
Oysa o evlatlar..... demeyeceğim...
Çünkü bizler evlatlarımızdan çok şeyler umarak büyütürsek eğer hayal kırıklıklarımız fazla olur diye düşünmekten kendimi alamıyorum...
O yüzden hiçbir beklenti ile büyütmediğimiz evlatlarımız eğer bizi kimselere muhtac etmeden huzurevin yatırırlarsa bile bu bizim için büyük nimettir.
Benim kendi adıma düşüncem bu...
Ama evlatlara gelince onlar da yarının ebeveynleri olacaklarını düşünerek davranmalı kendi anne ve babalarına...
Çünkü hakikaten "Ne ekersen onu biçersin"...
Bu yüzden huzurevlerinde yaşayan ana-babanın evlatlarını lanetlemesinler..
Belki şartlar o şekilde gelişmiş olabilir...
Evlatlar çalışıyor olabilir,onlara ilgi gösterecek vakti olmayabilir.Ya da büyükleri huzurevinde emniyette olunca evlatlar da daha huzurlu olabilir...
Zaman eskisi gibi değil....
Aile büyük değil.Gelinler kaynanaları bakmak zorunda değil....
Artık ananelerimiz yaşam şartlarımızdan dolayı uygulanabilir değil...
O halde yazık değil mi,lanetlenen evlatlara?
Yaşlılar gününüz kutlu olsun anneler babalar...
Terkedilen büyükler...
Onları lanetlemek yerine Allaha havale edelim hep beraber olmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..