Dün alışverişten dönerken yolda bez bir afiş gördüm.
Huyum kurusun ki yolda her gördüğümü okumak gibi bir alışkanlığım var.
Bir yarışma düzenlemişler,sevgiyi anlatmanızı istiyorlar...
Bu da beni düşünmeye itiverdi hemen.Ben yazsaydım nasıl yazardım diye...
Neydi sevgi?
Uzanacak elinin havada kalmaması gibi birşey mi?
Yoksa emek miydi "selvi boylum al yazmalım" filmindeki gibi.
Yıllarca beklemek miydi sevgiliyi,gittiği yerden dönsün diye,ya da aşkını kalbine gömüp,kalbinle birlikte kara toprağa girmek miydi?
Sevgi neydi,sevilen uğruna dünyayı fethe hazır olmak mıydı?
Uykuları kaçıp da onun hayaliyle sabahlamak mıydı,
Sevgi bir annenin kollarında güveni hissetmek miydi?
Babanın gücünü yüreğinde....
Kardeşini dayanacak bir duvar gibi bilmek miydi?
Bir kuşun gagası ile yavrusunu beslemesi mi?
Güneşin her doğuşunda içini sıcacık ısıtıvermesi mi?
Yoksa her kapısına gittiğinde seni dinlemeye hazır bir dost mu?
Acıktığında yiyebilecek bir lokmanın olması mı?
Sıtında bir hırkanın her daim varlığı,
ayağının çıplak olmaması mı?
Neydi sevgi?
Uğruna tahtların terk edildiği bir duygu mu,yoksa başkasına yar olmasın diye sevgilinin vurulduğu mu?
"Seni bu kadar sevmeseydim alemleri yaratmazdım" diyen yaradanımızın bize mesajı mıydı?
Neydi sevgi.............
sevginin herkese göre var bir tarifi; muhtaç olmak sevilen kişinin varlığına diyeyim, naçizane
YanıtlaSilsevgı emektı
YanıtlaSilpaylasmaktı sevgı
bısey beklemeden vermektı
hayatı guzellestıren tek seydı belkıde..
Sevgili Neval..
YanıtlaSilsana katılıyorum...Olsa da olmasa da muhtac olmak...
Sevgili Öykü..Gerçekten de hayatı güzelleştiren tek şey..
YanıtlaSil