Çoğu filmde ve gerçek hayatta var olan ama en nefret ettiğim diyaloglar bunlar.
Kadın gerçekten de saçını süpürge eder.
Kadındır,anadır.Yemez yedirir,giymez giydirir.
Her kötülüğe karşı adeta kalkan olur evladına.
Kadın anadır,analık fedakarlıktır.
Kimse zorlamaz onu,bu içgüdüdür.
Evlat üç türlüdür.
Ya anayı anlar,yanında olur,destek olur,minnettar olur,
Ya anlamaz,isyankardır karşısında durur,
Ya da işine geldiği gibi yanında veya karşısında.
Ana, fedakarlığı yaparken sormadığı insana neden fatura keser?
Evlat bilincinde midir yapılan fedakarlığın.
Ana hırkasını satar,elişi yapar bakar çocuklarını..
Çocuk bakmazsa anasını!.......
Peki çocuk bakmak zorunda mı anasını?
Bakarsa da evlattır bakmazsa da.....
Analık affetmeyi bilmektir,vebal yüklemek değil..
Analık iyi de olsa kötü de olsa evlatları aynı dengede sevebilmektir.
Sevdiğini belli edebilmektir.
harika şeyler yazmışsınız.hepsi de birbirinden güzel.emeklerinize sağlık.
YanıtlaSilözlem
yine de evladından bir şeyler bekliyor insan
YanıtlaSilTeşekkürler Özlemciğim.Sizin de ellerinize sağlık...Yorumlar herkes için olduğu kadar benim için de çok önemli.Böylelikle anlıyorum yazının güzelliğini ya da kötü olan yanını.Aslında hep de iyi eleştiri yapanlar yazıyor.İsterdim yazdıklarımda güzel bulunmayan yanlar da eleştirilsin ama acımasızca değil tabii ki.Anlatım dili çok önemli.
YanıtlaSilSevgiler..
Nevalciğim haklısın.Bu nedendir bilmem ama beklememek lazım..
YanıtlaSilEvlat hayırlıysa zaten yapar.Ama hayırsızsa en azından beklentimiz olmadığı için üzülmeyiz diye düşünüyorum.Benimkisi acımasızca bir savunma mekanizması kendime karşı...
Sevgiler...