Sevgili minik kuşum.Sen şimdi yan odada yatmaktasın.Artık tam bir askersin.Ben duygularımı anlatmaya önceki günden başlayacağım.
Önceki akşam saat 22 30 da yola çıktık.Ankara üzerinden Konya.Yolculuğumuz mükemmel geçti diyebilirim.Yollar çok güzeldi.Bir de karanlık yollar olmasa mükemmel olacaktı.
Sabah saat 6.30 da senin olduğun yere vardık.Bizi içeriye aldılar.Ziyaretçi bölümünde isteyenlere ikramda bulundular.Komutanlar ne kadar müşfikti anlatamam.
İlk andan itibaren senin çok güzel bir yerde olduğun hissine kapıldım.
Sonrasında hava bozabileceği için kapalı spor salonuna alınan törene getirmek için otobüslere bindirdiler.
Biz salonda yerimizi almış törenin başlamasını beklerken,Komutanlarınızdan birisi"Henüz tören için epey vakit olduğunu,dilersek evlatlarımızla hasret giderebileceğimizi" söyleyince,salon koptu kınalı kuzum.
Anneler, babalar,nineler,dedeler,Herkeste bir telaş.Biz çıkmadan salona sizi saldılar.
O subay elbisesinin içinde ne de güzel asker olmuşsun.Sana ne de güzel yakışmış o şapka,o yeşil kıyafetler...
Deden sarıldı ağlaştınız.Sende ağladın kınalı kuzum gördüm.Sonra baban,O koca adamın ilk kez fütursuzca gözyaşlarını salmasına şahit oldum.Bencillik belki ama en son ben sarılmak istedim.Neden mi?
En fazla ben sarılayım diye.Ben ağladım,sen ağladın.Baban ağladı,deden ağladı,kardeşlerin ağladı,ağlaştık.Gözümü hafif kaydırınca bir baktımki,orada yalnızlığını derinden hisseden bir mehmetçik ağladı.Üzüldüm ona belki de ailesini hatırlattığım için üzüldüm.Üzgünüm Mehmetçik beni affet.
Sonra sizi geri çağırdılar..Tören başladı.O ne müthiş bir atmosferdi.O ne yürekten çağlayan seslerdi.İki Türk bayrağının arasında büyük Atatürk'ün posterinin önünde yemin ettiniz.Sanki artık bu çocuklar Atatürk'ün çocukları sizin değil duygusu uyandı bende nedense.
Önce şehitlerimiziçin ve sel felaketinde yitirdiğimiz insanlarımız için saygı duruşu yapıldı.Sonrasında İstiklal marşımız okundu.Ben zaten Her istiklal marşında gözyaşlarımı zor tutarım ama bu kez tutmadım.
Sonrasında yemin ettiniz.Ve en son onuncu yıl marşı,Koptum ben.Duygusal dünyam allak bullak oldu ağlamaktan.
Sonrasında seni aldık ve dışarıdayız.Bugün seninle birlikte Konya'yı gezeceğiz.
Ne demişler "Gez dünyayı,gör Konyayı."
ben gerçekten çok beğendim.Tam bir Avrupa şehri olmuş Konya.Gerçekten yaşanılası bir yer.
Görüşmek üzere günlüğüm..
Bugün Mevlana hazretlerini ziyaret edeceğiz inşallah.
Çok mutluyum.
SENİ ÇOK SEVEN ANNEN..