Bitsin bu yüreğimdekisızı,kalbimdeki hüzün ve boğazımdaki yumruk.Seninle birlikte onu da uğurlamalıyım.
Ne senden yana kırgınlığım ne de beniim seni üzmebilme ihtimalim,hiçbirşey yok şu an bende.
Yalnızca senin bizden ayrılışın ve sonu belirsiz bir bekleyiş var.
Herşeye hazırlıklı olabilmenin dayanılmayacak hüzünü var içimde.
Akşama az kaldı yavru kuşum.Zaman geçmesin istiyorum.Yüzüne bakamıyorum.Ağlamayı hiç istemiyorum.
Bir ben miyim asker anası,yoksa onlar benden daha mı güçlü?
Zor dayanıyorum.....Canım yavrum,kıyamadığım,doyamadığım yolun açık olsun...