Sayfalar

17 Nisan 2010 Cumartesi

BUGÜN SON 30

canım oğlum artık bugünden sonra geri sayma başladı.Son 30 gün......Senin için çok zorlu dört ay geride kaldı.İlk kez evinden bu kadar uzun süreli uzak kaldın.Sen büyüdün, ben daha da büyüdüm...
Duygularım karmakarışık.Endişeliyim geceleri uykum kaçıyor,içimi bir sıkıntı kaplıyor.Gelecekte bizi ne bekliyor bilmiyorum.Huzursuzluğumun nedeni,sen gelince herşeyin aynı olması.Ben birşeylerin değişmesinin beklentisi içerisindeyim.
Artık seninle çatışmak değil asgari müşterekte fikirlerimizin buluşmasını istiyorum.
Çünkü mücadele edecek gücümün kalmadığını farkettim.Bundan sonra sakin bir yaşam bekliyorum.Beni en fazla üzen ama en fazla da güldüren evladım sensin.Bir denge kurmalıyız diye düşünüyorum.
Bugün nedense herşeye pozitif bakan ben,bir karamsarlık içerisindeyim.Bu neyle alakalı bilmiyorum ama çok huzursuzum.
Dün kardeşlerinin göz kontrollerini yaptırdık.E...'nın başı çok ağrıyordu.Nedense aklıma hep en kötüsü geliyor.Bakalım gözlükleri değişince ağrısı geçecek mi?
Günlerdir içimdeki sıkıntı buydu....Umarım geçer...
Canım kuzum,askerdeyken hemen hemen her gün arayıp beni merakta bırakmadığın için teşekkürler....
Bundan sonra hep birlikte çok mutlu olmayı diliyorum yüce Rabbimden....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..