MÜZİK VE PANİKATAK

"Çocukluğum,

Eksik birşey var anlatamıyorum.

O zamanlardan yasaklamışlar,

Doyasıya ağlayamıyorum"....

Bazen bir şarkı takılır dilime..Akşama kadar başkası yok...

Boşuna dememişler "müzik ruhun gıdasıdır" diye..

Bir de yine boşuna dememişler "kocan emekli olup evde otursun da bak kaynananı aratmıyor mu?" diye....

Bu ikisi ne alaka diyen olmaz mı şimdi?

Çok alaka...

Eşim evde olaliberi müzik yok bizim evde.

Oysa ben hem de zaman zaman son ses dinlerdim müziği..

Oysa tam 11 yıldır,müzik dinleyemiyorum.Azıcık sesini açsam gelip kısar ve söylenir..

Kafası almıyormuş.

Peki ben ne yapayım,ruhum gıdasız kaldı,üstüne bir de deprem oldu..

Ruh yine gıdasız bari panikatak olayım dedim..

Neredeyse dört yıl mücadele ettim bununla.Ve en sonunda çözümün ilaçlarda değil kendimde olduğunu keşfetmeme neden oldu doktora sorduğum bir soru...

"BEN DEDİM BAŞARACAĞIM VE YENECEĞİM"....

Başardım ve yendimmm.

Müzik mi,Şunu öğrendim...

Kabullenip değiştirmeye çalışmadan yaşarsanız mutlu oluyorsunuz.

Kabullenmeyip değiştirmeye çalışınca da mutsuz...

Ben uzun zaman ilkini seçmiştim..

Yani Müzikten vazgeçmiştim.....

En azından kafam rahattı....

Ama sürpriz !...Şimdi ortanca oğlum o kadar güzel müzik yapıyor ki,oturup zaman zaman o çalıyor ve biz birlikte söylüyoruz...

İlahi adalete inanmak lazım.Allah kullarını darda koymaz....