Bilmem belki kızacak pedagoglar bana....
Ama olsun varsın.Umurumda bile değil....
Kurallara uygun,kitap gibi,robot gibi bir çocuk büyütmek bana göre değil...
Çünkü her çocuk kitaplara uyabilen çocuk değil.
Her çocuğun farklı bir romanı vardır bana göre....
Farklı bir de anne!...
Bu yüzden şımartın diyorum...Şımartın ki yıllar sonra geriye bakabildiklerinde yüzünde tebessüm oluşuversin.
Şımartın ki,çocukluğuna dair ne varsa hüznü ve ukdeleri olmaksızın hatırlasın..
Ama tabii ki sınırsız değil..
Tek sınırı saygısızca olmasın...
Çocuğu sehpanın üzerindekilerini ellemesin diye ellerine ellerine vuran anneler bilirim.
Gittiği yerde rahat iki çift laf edebilmek için o garibimi bi kalemde harcayan anneler bilirim...
Yazık önce anne olabilmeyi sindirebilmek lazım.
Sonra da çocuğuna yasaklar koymak yerine neden yasak olduğunu anlatmak lazım..
Oynasın diye eline araba verdiğim bir çocuğun,arabanın kapısını zorlamak suretiyle içine peçete tıkıştırdığını gördüğümde,ne yaptığını sordum...
Mantıklı bir açıklamasının olacağı muhtemeldi.
Ne dedi biliyor musunuz?
"Ya bu ayabanın süyücüsü yok"
Konuşmayı bilmiyor ama kurallardan haberdar....
Amacı asla zarar vermek değil...
Anlamaz deyip yasaklamak yerine defalarca,sabırla anlatmak,dövmekten ya da yasaklamaktan daha iyi değil mi?
Çocuk eğer rahat edemiyor,ya da rahat ettirmiyorsa bir iki yıl sabrediverin.
Nasılsa büyüyecek,keyfini çıkarın.o bir daha çocuk olmayacak,siz de bir daha o çocuğun annesi!....
Sözüm meclisten dışarı.........
Kimse üzerine almasın lütfen...
Sadece çevremde gördüklerimden dolayı yazıya dökmek istedim...
Hepsi o......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..