SEN GENÇLİĞİMİN KATİLİSİN
ÇOK GEÇ ANLADIM...
Böyle çalıyordu radyoda şarkı.
Alıp götürdü kadını geçmişin derinliklerine....
Uyandı yıllar yılı süren uykusundan..
Ardına baktı......
Birkaç çocuk ve heba edilmiş bir hayat.
Kandırmıştı kendisini,çevresini,onu seven sevmeyen herkesi..
Bir duvar örmüştü etrafına...
Ve herkes gördüğü kadarını biliyordu onunla alakalı..
Şimdi düşse yollara,derdini haykırsa......
Kim inanırdı ki.....
Bu kaderi yazık ki kendisi seçmişti..
En büyük hatayı en başta yapıp "evinin kadını ol" diyen eşine
"OLUR" demişti...
Böyle başladı onun gençliğinin öyküsü...
Önce ekonomik özgürlüğü alındı elinden....
Sonra eşe bağımlı hale getirildi...
Ve daha sonra da yavaş yavaş hiç oluşunu anlamaya başladı ama tutunacak dalı kalmamıştı.
Sonrasında şiddet katıldı yaşamına..
Üstelik henüz hamile iken..
Hiç mutlu günü olmadı mı?
Olmaz mı....
Yalnızca o analık duygusunu tattığı ilk anlarda.
Belki de bazı özel zamanlarda..
Sonrasındaysa yine hayat aynı şekilde devam etti.......
İlk dayağı mı?
Sudan sebeptendi ...
Adamın güç gösterisi..
Yemeği beğenmemişti..
Önemli olan ilk oluşuydu.
kadının hatası ise "bir daha yapmaz" mantığı idi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..