2

Yıllar içerisinde yitip gittiğini anlamak çok zor olmadı..


Çabaladıkça batıyordu sanki...

Bir atak yapmalıydı,bir sıçrayış..

Güvenmeliydi kendine ....

Yaptı da ....

Bir gün sorgusuz sualsiz,haber bile vermeden çekti kapıyı gitti..

Gitti arkada üç çocuk bırakarak...

Götürse olmazdı,kendinin gidecek yeri yoktu..

Bıraktı ama yüreği kan ağladı..

Biliyordu ki o adam çocuklarına"anneniz sizi terk edip gitti" diyecekti..

Biliyordu ki her çocuğun anne deyişinde bağrına taş basacaktı...

Biliyordu ki çocukları onu asla affetmeyeceklerdi...

Tüm bu duygularla birlikte kötü anılarını gömerek koyuldu yola..

Azar azar biriktirdiği parası ne kadar yeterdi bilinmez ama uzaklarda çok uzaklarda yaşayan yaşlı yalnız teyzesinin yanına sığınmaya karar vermişti...

Biletini aldı...

Otobüsün kalkmasına henüz yarım saat vardı..

Ne olur ne olmaz diyerek ürkek ürkek otobüsün kalkmasını beklemeye başladı..

Tedirginliği her halinden belliydi.

Dayak, aşağılanma kadının canına tak etmişti..

O yarım saat içinde çocuklarını düşünmemeye çalıştı..

Çünkü her düşündüğünde ayakları geri geri gitmeye başlıyordu.

Nasılsa teyzesinin yanına sığınınca kendini toparlar,bir işe girer sonra da çocuklarını yanına alırdı..

Aynı Türk filmlerindeki gibi...

Yaşamda bazı gerçekler hiç değişmiyor ve aynen yaşanabiliyordu......



Diğer tarafta adam işinden eve geldiği zaman evde birolağanüstü durum olduğunu anlamıştı..

Çünkü yıllar yılı ona kapıyı o hor gördüğü,dövdüğü,değer vermediği hizmetçisi yerine koyduğu karısı açmıştı.

Oysa şimdi kızı açmış ve annesini sormuştu ona...

Onun da haberi yoktu ki....

Birbirleriyle yaptıkları konuşmadan annelerinin başına birşey geldiğini düşünüp karakola haber vermeye karar verdiler..

Bu arada kadının özgürlük mü,kaçış mı ,ıstırap mı adının ne olduğu belli olmayan yolculuğu başlamıştı...

Yanına kendisinden oldukça genç bir kız oturtmuşlardı..

Yol boyunca susmadı..

Hep sordu hep sordu..

kadın evden kaçtım diyemezdi....

Bir akraba ziyareti dedi kısaca....

Yola çıkalı neredeyse beş saat olmuşken çocuklarının kenisini merak edebileceği ve üzüleceğini düşündü birden...

Nasıl ulaşmalıydı ki.....

Kendilerni arasa yalvarmalarına dayanamazdı..

Sonunda eltisini arayıp ona anlatmaya karar verdi.

Ne de olsa yıllardır her derdini dinlemişti...