Sayfalar

6 Ağustos 2011 Cumartesi

sevgiydi adı,anneydi..


Sevgi.....
Herkesin farkında olduğu ama bir türlü kimsenin dillendiremediği sevgi.Sevgiyi dinlemek değil yaşamak güzel olan.Ben yaşadım hem de doya doya yaşadım.
Yıllar yıllar önceydi...Canım babaannem (ki gözümü açtım onu gördüm) güzel bir yaz günü kızartma yapıyordu.
Yardım etmek istedim.Mutfağımıza sonradan ilave ettiğimiz bahçe uzantımız vardı.Genelde ev kokmasın diye orada yapardık kızartma işlemini.
Ben eşiğe oturdum,önüme de küçük tüpü almıştım.Ufak ufak başladım kızartmaya.Arada da konuşuyoruz canım babaannemle.
Sıra bibere geldi.Attım onu da.Küçük bir parça yağ sıçradı koluma,kolum kalktı havaya,tava kapandı ayağıma......
Kızgın yağ,canım yanmış gıkım çıkmıyor.
Neden mi,babaannemin kalbi var.Ya rahatsızlanırsa korkusu bu..
Biraz kendimi toparladıktan sonra seslendim:
-babaanne!..
-söyle kızım..
-babaanne tava ayağıma devrildi....
-YAVRUUUUUM!...
Öyle bir yavrum deyişi vardı ki....
Bir daha bir daha duymak için bin kere yanmaya razıydım....
İçinde sevgi vardı,şefkat vardı,merhamet vardı.İçinde kocaman bir dünya vardı.....
Sevildiğimi hissettim,önemsendiğimi hissettim.Koskoca dünya üzerime gelse beni yıkamayacağını hissettim.
Milyonlarca "seni seviyorum" demeye bedeldi.....
İşte sevgi zaman zaman acı da olsa yaşanılası birşeydi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..