Sayfalar

7 Aralık 2009 Pazartesi

Canım oğlum,bugünlerde bir daha anladım ki alışmak ve kabullenmek arasında dağlar kadar fark varmış.
Geçen hafta sonu iki halan da bizdeydi.Kahvaltı hazırlarken tam sekiz kişilik servis koymuşum.Kardeşin sürekli gidip gelip anne bir tane fazla koymuşsun dese de ben de sürekli saymasını mı unuttuğunu söyledim durdum.
En sonunda
-Kızım halanlar iki kişi,biz altı.....deyip durakladım.
Biz beş kişi kalmıştık uzun zamandır..
Ve yakında dört kişi kalacağız...
Gözlerim doldu yine.
Halan da dedi ki:
İşte annelik bu.Bir türlü yokluğuna alışamıyorsun..
Daha ne söylenir ki bu söz üzerine..
Seni seviyorum,burnumda tütüyorsun minik kuşum....
Allaha emanet ol!...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız benim için çok önemli.....
Lütfen;
bir :)) bile olsa yorumlarınız beni mutlu edecek..