bu aralar yaptıklarım....

nedendir pcden uzak kalamıyorum bilmem ama beni buraya bağlayan nedenler farklı.
İlk zamanlar paylaşım sitelerine daha fazla takılıyordum...
Forumlardaki yazıları okuyup,düşünceleri paylaşıyordum.
Aynı fikirde olanlarla iyi de değilse hiç bakmıyordum.
İnsanlara kendi doğrunuzu dayatamazsınız.
Sizin doğrunuz eğer gerçekten doğruysa nasılsa bir gün aynı yolda karşılaşacaksınızdır.
Bu yüzden daha çok okumaya çalıştım.
Bilgi dağarcığım giderek arttı.
Kendime yettiğimi ilk kez hissetmeme sebep oldu.
Doğru kullanılırsa internet bir bilgi deposu.
Ama zaman geldi sıkıldım tekdüze bilgileri beynime yüklemekten.
Sonrasında küçük öykülere takıldım.Ve okuduğum çok öykü bloggerdaydı.
Tanışmam işte böyle oldu...
Ama artık bu da yetmez oldu.
Çünkü evde trafik o kadar yoğun ki bana sıra gelmez oldu...
O yüzden kendimi fzlasıyla kitaplara vehobiler verdim...
Dikiş dikmeyi öğrendim kurslarda.
Nakışın da her türlüsünü....
Ama hat kursu beni zorluyor.
Hocamıza kaç yılda öğrenirim diye sorunca 10 yıl dedi...
Bu zaman gözümde çok büyüyor ama dönüş yok...
Bu arada buralara yine fazla uğrayamamamın nedeni de kitaplarım.
Ayşe Kulin'in hayat ve hüzünü..
İki kitabı 1o günde bitiriverdim.
Öylesine özlemişim ki akıcı bir dille yazılmış roman okumayı...
Elimden bırakamadım...
Herkese tavsiye ediyorum....
Hele hüzünün bir finali var ki yemin ediyorum ağladım...
O final şiirnii yazmak istedim ama şiirden önceki kısımlar okunmadan,şiir yazılırsa anlam bütünlüğü bozulur diye düşündüm.
Ayrıca bu arada bir de Elif Şafak'ın firarperest'ini okudum.
Nasıl liste başı oldu hayret ettim.
Aşk romanından sonra,daha iyisini beklerdim ama sanki boşluğu doldurmuş gibi hissettim nedense.
Şimdi de "en son yürekler ölür" var sırada.Arkadaş tavsiyesi...
Okuyan varsa yorumun yazarsa sevinirim..